Ολοκληρώθηκε την Τετάρτη 4 Ιουνίου 2025 από το Κέντρο Πρόληψης «ΝΗΡΕΑΣ», που λειτουργεί σε συνεργασία με τον Εθνικό Οργανισμό Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων – Ε.Ο.Π.Α.Ε. το βιωματικό σεμινάριο για γονείς παιδιών εφηβικής ηλικίας με τίτλο: “Εφηβεία: τα πολλαπλά της πρόσωπα”, που υλοποιούνταν στο Πολύκαστρο από το Μάρτιο και ήταν διάρκειας 22 ωρών. Στο σεμινάριο συμμετείχαν 12 γονείς.
Στόχος του σεμιναρίου ήταν η υποστήριξη του γονεϊκού ρόλου των συμμετεχόντων/-ουσών και η ενίσχυση των γονεϊκών δεξιοτήτων που συμβάλλουν στην πρόληψη των εξαρτήσεων και των εξαρτητικών συμπεριφορών και γενικότερα στην προαγωγή της ψυχοκοινωνικής υγείας. Τα θέματα που διαπραγματεύτηκε η ομάδα είχαν να κάνουν με τις αλλαγές και τις ανάγκες των παιδιών κατά τη διάρκεια της εφηβείας, την αποδοχή και την κατανόηση, τα χαρακτηριστικά της λειτουργικής οικογένειας, τις αξίες, την οριοθέτηση, τη λειτουργική επικοινωνία, την διαχείριση των συγκρούσεων, την αναγνώριση, έκφραση και διαχείριση των συναισθημάτων, την ενσυναίσθηση, τις δυσκολίες προσαρμογής των εφήβων και την πρόληψη ριψοκίνδυνων και εξαρτητικών συμπεριφορών κατά τη διάρκεια της εφηβείας.
Στην τελευταία μας συνάντηση, αναστοχαστήκαμε πάνω σε αυτή την εμπειρία που μοιραστήκαμε όλοι και όλες μαζί. Τα μέλη της ομάδας ανέφεραν: “η εφηβεία είναι δώρο!!!”, “δύο φορές υπομονή και μία φορά ξέσπασμα”, “πόσο αναπάντεχο ήταν όλο αυτό, πόσο βοηθητικό είναι να ακούς απόψεις και εμπειρίες τόσων ανθρώπων”, “τι ωραία που είναι να σε ακούνε χωρίς να σε κρίνουν”, “ερχόμουν με χαρά στην ομάδα”, “συνειδητοποίησα ότι πρέπει και να χαιρόμαστε με τα παιδιά μας”, “αρκεί να ακούσουμε το παιδί, κι αν είναι και με ενσυναίσθηση, το παιδί και θα βρει λύσεις και θα νιώσει και καλύτερα με τον εαυτό του”, “νιώθω πλέον ότι κάνω καλύτερη διαχείριση των καταστάσεων όταν καβγαδίζουν τα παιδιά ή όταν κάποιο έχει νεύρα. Έτσι είμαι και εγώ καλύτερα αλλά και τα παιδιά. Πλέον απαντάω με ηρεμία στο παιδί και βλέπω ότι και το παιδί μαλακώνει και ηρεμεί, ενώ παλιότερα του έβαζα τις φωνές και χειροτέρευε η κατάσταση”, “πλέον προσπαθώ να εκφράζω περισσότερο τα συναισθήματά μου και προσπαθώ να βοηθάω και τα παιδιά μου να το κάνουν κι αυτά”, “προσπαθώ να καταλαβαίνω περισσότερο τα παιδιά μου και να προσέχω περισσότερο την συμπεριφορά μου προς αυτά”, “τα παιδιά μόνα τους μας δείχνουν τον δρόμο για το πως πρέπει να τους φερόμαστε, προσπαθώ πλέον να την καταλαβαίνω περισσότερο την κόρη μου, “δεν πρέπει να μας πιάνει απελπισία και απόγνωση, όταν η εφηβεία καταλαγιάζει τα πράγματα είναι αλλιώς”, “η αποδοχή του παιδιού έτσι ακριβώς όπως είναι…”, “η αποδοχή του εαυτού μας με τα καλά αλλά και με τα δύσκολα κομμάτια μας”.
Επιπλέον, φτιάξαμε τις “βαλίτσες” μας και μιλήσαμε για αυτά που αποκομίσαμε από το σεμινάριο και κρατάμε ως χρήσιμα και βοηθητικά για τη συνέχεια του ταξιδιού μας στη ζωή αλλά και για αυτά που αφήνουμε έξω από τις βαλίτσες μας, που μας είναι άχρηστα και μας βαραίνουν. Ως χρήσιμα λοιπόν τα μέλη της ομάδας ανέφεραν ότι βάζουν μέσα στη βαλίτσα τους: την κατανόηση, την αποδοχή, την ακρόαση, την ψυχραιμία, τις γνώσεις, το να ακούω περισσότερο, τον σεβασμό για το παιδί, την ακόμα μεγαλύτερη υπομονή, την αγάπη, τα όρια, την επικοινωνία, το να ανήκεις σε μια ομάδα και το να βιώνεις ότι δεν είσαι μόνη σου, την αποδοχή του παιδιού με το χαρακτήρα του και τα θέλω του, το ότι ενώ τα παιδιά μπορεί στη φάση της εφηβείας να σε διώχνουν εννοούν το αντίθετο, την αυτονομία, την ανεξαρτησία, την αλλαγή, το να παίρνουμε αποστάσεις όταν υπάρχει ένταση και τον ποιοτικό χρόνο που είναι σωτήριος για τη σχέση με ένα παιδί έφηβο, την συζήτηση, τις συμβουλές, τον παραδειγματισμό και τα πρότυπα, την κατανόηση, τη σχέση και την συνεννόηση με την σύντροφο για όσο γίνεται από κοινού στάση και αντίδραση, την αλλαγή του τρόπου σκέψης, την ελευθερία, την ομαδικότητα, την ελπίδα. Ως μη βοηθητικά τα μέλη της ομάδας ανέφεραν ότι αφήνουν έξω από την βαλίτσα τους: τον εκνευρισμό, το κήρυγμα, τη γρήγορη αντίδραση, τη στενοχώρια, το ότι είμαι ο μοναδικός που έχει προβλήματα, καθώς έτσι νόμιζα πριν ξεκινήσω να έρχομαι στην ομάδα, το να είμαι παντού παρών και να προσπαθώ να παρέμβω και να δίνω λύσεις σε όλα, την ανασφάλεια και την αμφιβολία σε σχέση με το αν κάνω καλά τη δουλειά μου ως γονιός, τους τσακωμούς και την κριτική.
Τέλος, από τα ερωτηματολόγια αξιολόγησης φάνηκε ότι όλοι/-ες οι συμμετέχοντες/-ουσες βρήκαν το σεμινάριο πάρα πολύ ικανοποιητικό, οι προσδοκίες τους ικανοποιήθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό, εμπλουτίστηκαν οι γνώσεις τους σχετικά με το γονεϊκό ρόλο σε πολύ μεγάλο βαθμό, ήταν πάρα πολύ χρήσιμο για την ενίσχυση του γονεϊκού τους ρόλου και βοήθησε πολύ στη βελτίωση της θετικής αλληλεπίδρασής τους με τα άλλα μέλη της οικογένειάς τους.